127. Solawatan Mengingat Tanda-tanda Kiamat (2)

Oleh KH Misbah Mustofa

(Bangilan Tuban)

صَلِّ وَسَلِّمْ دَائِمًا عَلَـى احْمَدَ  -   2×

وَالْآلِ وَالْأَصْحَابِ مَنْ قَدْ وَحَّدَ- 2×

IMAM  MAHDI

Bakal ono tondo gedhe kang sepuluh

Ojo lali yen wus teko mundak kisruh

Bakal ono imam adil nguwasani

Dunyo iki ora wani dho medeni

Tentarane ; ulo, klabang, kolojengking

Semut, jengklong, malaikat, dho sumandhing

Sopo mbangkang bakal mati tanpo pluru

Kabeh pluru podho ambles podho turu

Dudu nabi dudu rosul, julukipun

IMAM MAHDI, nisfu sya’ban lahiripun

Tahun hijrah ping rongatus seket limo

Itung dewe umuripun kang utomo

Bakal muncul sangking Makkah lan tersiar

Malem tanggal sepuluhe wulan besar

Tahunipun ora ono dho kang pirso

Nanging bakal ono tondo lan suworo

Akeh lindu bumi malik sa’ isine

Telung bengi geni gedhe ing wetane

Lintang kukus gedhe ono arah wetan

Tanggal enom ono gerohono bulan

Gerohono serngengene tanggal tengah

Wulan poso wongkang sholeh ora susah

Wakilipun wonten songo dho sumebar

Ing negoro kang sa’ dunyo tanpo bayar

Kabeh iku Waliyulloh ingkang agung

Kabeh sangking ‘ajam ugo podho njunjung

IMAM MAHDI  nguwasani peperangan

Hukum qur’an mlaku sarwo kekerasan

Pawa-ane gagah dhampak nanging sedheng

Ing pipine tengen ono andheng-andheng

Rupinipun memper karo kanjeng Rosul

Turun sangking sayyid Husen wayah Rosul

Bungah-bungah sebab ‘adil kang sumebar

Murah sandhang pangan hinggo ora bayar

Wong sodaqoh ora ono kang nampani

Kolojengking ulo ora mbebayani

Skeih kucing podho rukun karo tikus

Skeih macan ora wani nubruk wedus

Wongkang jirih dadi kendel, wongkang medhit

Dadi lumo ora podho ambethithit

Wongkang bodoh dadi pinter ati tentrem

Anteng trimo dho ’ibadah klawan ayem

Ilang kabeh ngombe arak laku zino

Drengki unek-unek kibir ora ono

DAJJAL

Ing sa’wuse bumi kebak wong ibadah

Alloh nguji opo iman ora brubah

Dajjal muncul ing kawitan, koyo-koyo

Wongkang sholeh ngajak taat Dzat kang Mulyo

Akeh banget wongkang anut sarwo demen

Nuli ngaku Nabiyulloh goroh temen

Wiwit iku wongkang ngerti podho ngadu

Sebab kanjeng Rosul sampun nate dawuh

Ora ono Nabi maneh ing sa’wuse

Nabi kito Muhammadin selawase

Nuli DAJJAL ngaku dadi pangerane

Wong sa’ jagat printah nyembah ing deweke

Pawa-ane pendek kebak rambut kaku

Mripat siwer siji mondhol koyo duku

Tengah bathuk ono tulisane KAFIR

Sebab mukmin biso moco nuli mikir

Sa’ durunge DAJJAL muncul ono mongso

Tanpo udan tanpo panen telung warso

Sopo gelem biso mlebu suwargane

Kang digowo ngalor ngidul sa’ balane

Fitnah DAJJAL nggegirisi wongkang iman

Yen da’ kuat bakal dadi kafir pisan

Bakal manut DAJJAL kabeh jalmo wadon

Kang matane tansah nyawang dunyo kawon

Alloh bakal nglulu DAJJAL kanggo nguji

Sopo iku wongkang iman tahan uji

Bakal njajah kabeh kuto lan negoro

Liyo Mekah lan Madinah kang kuncoro

Mesjid Aqso ora biso mlebu ugo

Wus dikepung malaikat kang dho jogo

DAJJAL biso nggawe asat banyu kali

Nggawe mili kali asat tanpo kuli

DAJJAL biso ngana-ake jalu-ane

Sopo bahe wongkang nyembah ing deweke

DAJJAL printah langit udan ugo udan

Bumi gundul maleh kebak ing tanduran

Emas perak podho metu podho anut

Wongkang ora melu DAJJAL podho mrengut

Sekih syetan podho njelmo tutur-tutur

Ayo podho melu DAJJAL podho kufur

Podho mendho buyut embah kang wus mati

Podho teko ing putune nasehati

Akeh mukmin podho nggebuk anak bojo

Kuwatire yen dho anut wongkang bodoh

NABI ISA

Yen pestine Alloh teko  marang ajal

IMAM MAHDI ora pareng numpes DAJJAL

Akeh muslim ingkang murtad dadi kafir

IMAM MAHDI munggah gunung ngungsi dzikir

Nunggu mandhap ipun nabi ingkang mulyo

NABI ISA sangking langit kanthi ngoyo

IMAM MAHDI sa’ balane dadi kepung

Dining DAJJAL lolos marang masjid agung

MASJID AQSO, wektu zhuhur ISA turun

Ing menoro putih sisih wetan ipun

Kuto Damsyik tindak marang Masjid AQSO

DAJJAL mimpes arep gedhe ora biso

Mlayu banter sa’ balane pungkasane

Dipateni NABI  ISA  sa’ balane

Pawa-ane NABI  ISA dhampak gagah

Kulitane putih semu abang mentah

Ambekane podho karo pluru bedhil

Sopo kafir keno mati modal madel

Rikat ipun nurut lampah mripat ipun

Wongkang melu DAJJAL  ora aweh ampun

Ing zamane kabeh pujan lan berholo

Ajur ilang ugo kabeh laku olo

Ora ono wong agomo liyo Islam

Kabeh to-at podho nuju Darussalam

Ora ono fakir miskin nompo zakat

Ora demen opo-opo liyo to-at

Ora ono peperangan wong dho ayem

Kabeh rukun podho seneng ati tentrem

Tandurane akeh banget pawetone

Koyo zaman NABI ADAM sa’ putrane

NABI ISA nglako-ake hukum qur’an

Syari’ate NABI kito akhir zaman

YA’JUJ – MA’JUJ

Ya’juj Ma’juj ora biso luru dhalan

Ono ingkang inggil ipun muk sa’ kilan

Ono ingkang tutu nganggo kemul kuping

Kang sijine kanggo lemek tanpo guling

Pirang tahun? Ora ono critane

Nuli Ya’juj M’juj bobol mrona mrene

Anjelajah kabeh bumi lincak-lincak

Weruh tangan empuk gurih enak-enak

Kajah kedhe, ulo gedhe, lan menungso

Kabeh dadi pangan ipun tanpo nyiso

Kabeh iki ojo ukur nganggo akal

Tumanjane Qudrat Alloh ora muhal

Kanjeng NABI ISA ora duwe doyo

Ing akhire nuwun welas Dzat kang Mulyo

Alloh nurunake uler kang gemrayah

Khusus kanggo ya’juj  ma’juj  kang dho ngrayah

Kabeh mati dho gemlethak, wong dho bingung

Kuwalahan mendem, gondo nusuk irung

NABI ISA matheng maneh kawelasan

Alloh kirim manuk gedhe aweh pangan