Oleh KH Misbah
Mustofa
(Bangilan Tuban)
صَلِّ وَسَلِّمْ دَائِمًا عَلَـى احْمَدَ - 2×
وَالْآلِ وَالْأَصْحَابِ مَنْ قَدْ وَحَّدَ- 2×
Mawi berkah asma Alloh ingkang Rohman
Ingkang Rohim welas murah
kanugrahan
Kulo ngaturake syi’ir
tondo-tondo
Kiamate bumi ajur tanpo kondho
Sampun kathah ingkang wujud
kanti nyoto
Songko iku ayo podho toto-toto
Opo bener seliramu podho iman
Bagus olo saking Alloh
temenanan
Mergaweyo kanggu syukur lan
ibadah
Ojo ngongso luru duwit mundhak
salah
Kabeh rizki wus dicitak kang
kuwoso
Luwih kurang sangking pesten
ora biso
Mumpung durung kasep getun
susah maneh
Bakal ono kedadian aneh-aneh
Kaprah gabus podo ngambang ing
banyune
Watu item kelem iku sak
mestine
Nanging bakal ono gabus podho kelem
Watu item di kon gelem ora
gelem
Ono bebek podho nglangi ing banyune
Nanging ngorong arep pedhot goro-ane
Polah rakyat koyo gabah
diinteri
Wadon campur gawe lanang tanpo cirri
Endhok cecek podho netes dadi macan
Anak macan dadi ulo dho kluyuran
Alas padhang arang-arang
wongkang adang
Kumandhange bumi iki podho
ilang
Putra-putri podho wani ing wong tuwo
Ora gubris tutur bener dadi
tuwo
Akeh ’alim podho dodol agamane
Akeh wongkang dodol ilmu sa’
payune
Akeh gunung gingsir sangking panggonane
Akeh tanah ambles amblek ing bumine
Wadon macak lanang nuli sebali-e
Adoh ibu bapak kulo imutake
Wirang ilang turut dalan karo
hewan
Wongkang ora melu edan dak
keduman
Wongkang nyekel laku, bagus
agamane
Podho karo nggegem mowo ing
tangane
esok mukmin sore kafir dadi
kaprah
asal untung laku olo ora wegah
Ono ’alim dadi fasiq, dha’ nggumuni
Wong ibadah bodoh, ora ngrumangsani
Sanak adoh, wongkang liyo dadi parek
Sebab duwit, gotong royong dadi mblerek
Wong khianat dipercoyo, sebalike
Wongkang temen ora kanggo ing dewe-e
Bocah cilik munggah mimbar
tanpo saru
Podho nyuling qur’an, nganggep
ora kliru
Wus do haji, ‘alim pisan ngumpetake
Haqqe fakir miskin, podho sak
enake
Akeh udan salah mongso, esok tandur
Sore panen, nanging wengi podho kufur
Bakal ono luwih wedi podho nggrangsang
Dodol anak mangan ulo ora
adang
Bejo beji bejane wongkang dho eling
Dho ibadah moco qur’an kang sumandhing
Bakal ono mongso niro kang setahun
Podho karo sa’ wulane ojo gumun
Sa’ wulane podho karo sa’
minggune
Sa’ minggune podho karo
sedinane
Sedinane podho karo sa’ jam
kenthung
Sa’ jam podho karo kawul kang
diobong
Yen wus ngono wektu kanggo sholat niro
Ojo nganggo rino wengi kang wus cidro
Yen jam rolas, enggal zhuhur
najan bengi
Yen jam papat ’ashar najan
esok tangi
Yen jam nenem mangrib najan
iseh esok
Ugo isyak lakonono ojo ngantuk
Koyo ngono dawuh nabi kang
pungkasan
Arep opo yen pengiran ngowah zaman
Wong sholeh dho kapundut akeh lindhu
Ahli Qur’an podho fasiq akeh padu
Esok loro awan mati mati
ngaget
Tanpo loro ora wani dho cerewet
Ilmu Islam iki bakal dipunduti
Kanthi mundut wongkang ‘alim ngati-ati
Pungkasane wongkang bodoh ita
itu
Aweh fatwa tanpo wedi, luwung watu
Duh Gusti ku najan ngaten namung
mawon
Turun kulo paringono iman
mathon
Bejo beji bejane wongkang dho eling
Dho ibadah moco qur’an kang sumandhing
Luwih Bejo wongkang kandel
wedalane
Esok sore tansah eling
pungkasane
Bocah cilik dadi ratu lan wong asor
Oleh pangkat wongkang mulyo manggon ngisor
Pengimaman dipaesi koyo nganten
Akeh anak zino ngombe
omben-omben
Ing masjine podho banter
suwarane
Kitab qur’an emperih ilang
kamulyane
Luru ilmu kanggo nggolek
pangkat luhur
Ora kanggo noto awak biso
syukur
Wongkang gedhe ora welas ing wong cilik
Wongkang bodoh podho kanggo ancik-ancik
Wong wadone wedi qiblate wong lanang
Dawuh ‘alim da’ diturut lan
ditentang
Marang wongkang aris ora podho
sungkan
Akeh wadon podho nyekel
kuwasa-an
Akeh sanak pedhot akeh wadon
gabuk
Akeh rojo pati perang lan
pagebluk
Jalmo wadon tumpuk undhung
tanpo aji
Wadon seket dirumati lanang
siji
Islam iki bakal ngempreih wong monco
Arang kenal pituduhe najan konco
Beja beji bejane wongkang dho
eling.
Dho ibadah moco qur’an kang
sumandhing
Luwih becik wongkang kandel
wedelane
Esok sore tansah eling
pungkasane
Ojo dumeh wus dho sugih haji
pisan
Dunyo gampang sirno hinggo ora
mangan
Ojo dumeh wus dho ’alim lan
dho pinter
Akeh bahe wongkang pinter dho
keblinger
Ojo dumeh ing dunyane wus dho pangkat
Alloh biso nggawe pangkat dadi
minggat
Oh, dulurlu ingkang jembel
pagir ugo
Papan luhur isih mengo isih
lego
Lebonono ojo podho cilik ati
Ayo tho’at Ing pengiran klawan
niti
Nggolek ilmu ojo ngawur yen
ibadah
Marek ’alim kang dho ’amal,
ojo wegah
Ing ngersane Alloh ora
pandhang bolo
Sing sapane ta-at ora bakal
malu
Bakal oleh pangkat luhur ra
ngungkuli
Wongkang sugih ’alim pangkat
kang dho lali
Iku kabeh tondo cilik bumi
rusak
Kabeh perlu ngilingake ibu
bapak
Yen mripate yen kupinge mbukti-ake
Keno opo ora podho nggate-ake
Bejo beji bejane wongkang dho eling
Dho ibadah moco qur’an kang sumandhing
Luwih Bejo wongkang kandel
wedalane
Esok sore tansah eling
pungkasane
